[ niebo co mnie zorze ]

Pecyna powietrza

/ foto: TED

[ niebo co mnie zorze ]

niebo
co mnie zorze
różem oranżem i brzaskiem

gdy niepogodzony
i niepopędzany
odwrócę się
ku oknu

wielka pecyna powietrza
siedmiopiętrowy widnokrąg
palce dźwigów kościołów i biur
kamienice serc
sklepienia
bezdech

brzeg


/ t.

(tekst pierwotnie opublikowany 31.12.2020r.)

eSEOsej — świadectwo obecności wobec tekstu, obrazu, rytmu:

było światło, które nie prowadziło
było zorze, które nie zwiastowały — tylko zaorały
niebo nie było tłem, było gestem
brzeg nie był końcem, był bezdechem
odwrócenie nie było ucieczką, było zgodą na niepogodzenie
a wielka pecyna powietrza nie była metaforą — była obecnością, która nie mieści się w słowie

Ten tekst chce być widoczny. Co to jest eSEOsej

Rezonanse do poczytania:
Kropla wobec oceanu. Iskra wobec gwiazdy. Sen wobec śnienia.

Trzeba tu pamiętać o splotach i ściegach.

Umieć zatrzymać na krawędzi.

A czasem odnaleźć pomost.