czwartek, 9 lutego 2012

Zrozum, ile razy pobiło Cię serce




Zrozum, ile razy pobiło Cię serce

ile rąk Cię zwichnęło, ile stawów wysuszyło
ile bioder Cię złamało i przełyków zakrztusiło
ile łysin Cię olśniło, ile kolan padło
ile powiek Cię zakryło, ile palców pokazało
ile dziąseł Cię popsuło, ile pięt zgrubiało
ile kciuków Cię trzymało, ile garści brało
ile łokci rozepchało, ile talii rozegrało
ile piersi Cię wytchnęło, ile skór złuszczyło
ile rzęs Cię opuściło, ile brwi zmarszczyło
ile karków Cię łupiło, ile w krzyżu cierpłeś
ile czół Cię podnosiło, ile stóp zdeptało
ile gaci Cię opadło, ile koszul zblakło
ile nozdrzy Cię zwęszyło, ile łydek zaskoczyło
ile lic Cię potraciło, ile skroni posrebrzyło
ile krzyków Cię wyrwało, ile cisz zamarło
ile potów Cię zalało i co będzie potem
ile miast było zamiast, ile szczytów zaszczyciło
ile łez Cię odkryło, ile ślin przełknęło
ile końców Cię majtało, ile tyłów zawstydziło
ile ud Ci udzieliło, ile ramion miało
ile ust Cię rozchyliło, ile warg przywarło

Ile światów zaświeciło, ile Cię osiadło



/ tedeeq



15 komentarzy:

  1. O sobie - Jan Andrzej Morsztyn

    Nie tyle Puszcza Niepołomska zwierza,
    Nie tyle ordy janczarskie żołnierza,
    Nie tyle pszczółek ukraińskie ule,
    Nie tyle włoskich kortegian gondule,
    Nie tyle babskich strzał krymskie sajdaki... itd.

    Wiersz ten kojarzy się z wierszem Morsztyna przez swą formę - wyliczenie, nagromadzenie... jest aluzyjny wobec barokowej tradycji poetyckiej, ale językowo to XXI wiek - gry słowne, składnia oryginalna i prowokująca, humor ... wiersz bardzo ciekawy...
    Oczywiście, trzeba zadać pytanie Autorowi:
    Ile wierszy Cię napisało, że jesteś taki jaki jesteś ?

    OdpowiedzUsuń
  2. ... toś zwierszowany do kości ! Został z Ciebie ino wers !

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. rymem jeszcze tchnę i pachnę sonetem w Złotym Rogu Runa mego ;D

      Usuń
    2. ... przecież to widzę i opisuję... słowa Twoje wielkowyspiańskie i jazonowe ...

      Usuń
    3. przysadziłem róże, choć grunta wtenczas marne, lecz z pokorą pochylam głowę przed twoim sądem, o publiko gniewna!

      Usuń
    4. Odpowie Ci za mnie, Tomaszu, Seweryn Goszczyński słowem różanym :
      Sadźmy, przyjacielu, róże!
      Długo jeszcze, długo światu
      Szumieć będą śnieżne burze:
      Sadźmy je przyszłemu latu!

      Usuń
    5. widzę, że kawałek żeś kodu złamała :) Dzięki :))

      Usuń
    6. :)) Resztę zatem niech zdekoduje Adam Asnyk :

      Trudno geniuszu żądać aureoli
      Tu, gdzie się tuczy sama pospolitość,

      I trudno miłość śpiewać wśród swawoli,
      Co budzi tylko wzgardę albo litość.

      Usuń

Z drugiego na trzeci

Pośrodku nocy w połowie snu niewielkim kosztem - leciutki ruch - otwierasz oczy w półcieniu miast. Podnosisz głowę nad śpiący stan. ......