środa, 3 lipca 2013
O czarnym promieniu
gdy drżysz dotknięty
zimnem
strumienia zrozumienia
a nurt przelewa zmęczenie
w twarz za twarzą
śmierć kosi róże
kobiecość
losowym udem dotyka
kilkunastu centymetrów
kwadratowych
twej osobności
a słowa niosą
przygodny szum
widzisz
kolega o kulach na skraju
sfer o czarnym promieniu
zabudowanych
kostką bauma
pospolitych znaczeń
lecz wciąż nie wiesz
czy dno jest tak samo nieuchronne
jak wypukły menisk nieba
/ t.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Z drugiego na trzeci
Pośrodku nocy w połowie snu niewielkim kosztem - leciutki ruch - otwierasz oczy w półcieniu miast. Podnosisz głowę nad śpiący stan. ......
-
Zrozum, ile razy pobiło Cię serce ile rąk Cię zwichnęło, ile stawów wysuszyło ile bioder Cię złamało i przełyków zakrztusiło ... -
W głębi serca znasz prawdę o tym, skąd przychodzi prawie każdy z nas i gdzie wiodą dalej drogi. Piękny wokół świat, lecz to pięk...
-
wobec całej zaszłości słońca wobec schodów codzienności i wschodów niepewnego stąpania po księżycach sobie też się przechodzi jak dajmy na... -
posiłek pod nieobleczonym sufitem niebem przy wtórze zachodzących ptaków i ciemniejących czerwieni słońce dopisało mi dziś kilka nut do ... -
dałbym ci różę gdybyś była lotem na pomarańczowym niebie albo zielonym oknem jeziora kwiat snopem światła na wiejskiej drodze ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz