Dla ziomka mego historia o po- ziomkach (piosenka)

Gdzieś tam, gdzie nie ma dróg, gdzie się kończy mapa,

niedaleko stąd - po prostu tu - stał ktoś w roli stojącego stracha.

Uciekł więc z oczu nam pilot tej wycieczki.

Cham nie poczekał, zwiał. Może tchórz? a może był przebiegły?

Nie dotykaj, nie odkrywaj, nic nie zmieniaj.

Lepiej w cieniu być, niż wziąć oświetlić cienia...

Coraz mocniej chronić trzeba kruche domki,

co na grzbietach z dawna mamy, jak ślimaków ziomki.

Gdzieś komuś słońce ktoś poubierał w burze.

Nie pomyślał, że pod chmurą mrok, bywa, trwa jak popękanie w murze,

co od lat zbiera kurz. Brudną pustką zieje...

Skruszony nocą mur za dnia nie przyda się na zbyt wiele.

Nie dotykaj, nie odkrywaj, nic nie zmieniaj.

Lepiej w cieniu być, niż wziąć oświetlić cienia...

Coraz mocniej chronić trzeba kruche domki,

co na grzbietach z dawna mamy, jak ślimaków ziomki.

Kiedy stać się nie da, ale iść nie można,

bo gdy stać to bieda, jednak pójść - to ścieżka jest samotna.

Wiary łyk, nadziei zgryz mamy dziś na drogę.

Kiedy czas będzie śnić nauczyć znów siebie będzie modnie?

         Więc mnie dotknij, więc mnie odkryj i pozmieniaj!

         Niech oślepią się od blasku nasze ślepia!

         Może ciebie też zapali? może zlepi?

         i nie trzeba będzie z ziomkiem życia przepić.


/ tedeeq 


tu możesz posłuchać roboczego nagrania tej piosenki