Nieboskłony

I.

jak mały balonik
o zielonym nieboskłonie
wyglądałem powietrza
uciekałem obłok

Mniej mnie nie było niż brokatu
na twarzy wiejskiej nocy
a urażone kawalkady
słów
niechętnie ustępowały
pola

Młody chłopak
i jego dojrzała kochanka
siedzą obok
siebie widząc
poza tym


II.

w jarzeniowym świetle
wewnątrz autobusu
nieśpiesznie pisze się
trocheje wolnego wiersza

Ktoś złamał nogę
ktoś nas opuścił
na pustym przystanku

Niebieskie żyłki na udzie
przysypiającej kobiety
nie przeszkadzają
czułej dłoni
chłopaka


III.

Dziś nie pojedziemy na kraniec
lecz wysypiemy się
z wolna i z cicha
by kluczyć w sennym
przedmieściu


/ tedeeq