[ ...a jest we mnie ta potrzeba ]

...a jest we mnie ta potrzeba, ten pęd ku czemuś nieokreślonemu, a przecież wyraźnemu. Ale nie słysząc swoich myśli, nie widząc swoich uczuć, upadałem wielokroć. Nienazwany. Niedoczekany. Nieprzywykły w codzienności. Odgrodzony smutkiem. Osaczony wesołkowatym dowcipem zakrętu w środku miasta. Boli mnie ból, którego sobie nie wybrałem, nie czekałem go i nie zapraszałem. I wiem już, ze światłem oślepiony nie widziałem, nie powstałem i nie doszedłem do czegokolwiek.




/ tedeeq